SPECJALNIE DLA EWY

Wiesz, życie to takie cuś, co raz funduje nam życie w sensie, o którym śnimy, a innym razem życie takie, które się w koszmarach śni. Bo żyć jest wiele. Kot ma żyć dziewięć, my – dużo więcej.

Nigdy nie wiesz. Teraz jest źle, ale nie oprzesz się Wiośnie. Wiosna by się po prostu obraziła. A – wierz mi, nie ma nic gorszego w skutkach, jak obrażona Wiosna.

A teraz piszę do nas obu:

Musisz pamiętać o stracie, której doświadczyłaś. To Twój obowiązek, inaczej byłaby to zdrada. Musisz kupić specjalne pudełko, w którym zgromadzisz wszystkie wspomnienia, materialne i niematerialne. Pudełko to ukryć w najgłębszym miejscu najmniej dostępnej szafy, żeby go nikt nie znalazł.

Kiedy będziesz chciała, zawsze wyjmij to pudełko, pochyl się nad nim, płacz, klnij na los. A później z powrotem schowaj je na swoje, tylko Tobie znane, miejsce.

Niech nigdy, nigdy, to pudełko nie stoi na wierzchu; to jest Twoje pudełko i tylko Ty wiesz, gdzie ono jest.

Nie bój się jutra. Jutra może nie być. To jest tak, jak z wysłanym kuponem lotto: Chryste Jezu, jakbym chciał wygrać!

Historia jednak nie notuje wypadków samobójstw z powodu niewygranej w lotto...

Są wydarzenia, po których nigdy nie będzie tak samo. Każdy je ma. Jedni przeżywają rzecz płasko, inni z reliefem. Tak już jest, a nie ma komu w mordę dać. Ja się mocno zamknęłam, oskorupiłam; do tej pory nie wychodzę do świata rzeczywistego. Ale zaczynam czuć potrzebę kontaktu z innymi. Myślę, że z Tobą jest podobnie.

Słuchaj, przebiśniegi wariują i mają w dupie, czy ktoś je rozdepcze, bo nie zauważy. Najwyżej.

 Podniosą się znowu.

Człowiek gorszy od przebiśniegu? Krokusa? Szarotki, co ona pod ochroną jest, a i tak na każdym targu ją kupisz? Bagienka, które odstrasza mole, pod ochroną jest, a ja i tak je kupuję od babiny na targu, bo jest skuteczne?

Tak to jest w tym nieskończonym cudzie: Życiu.